Tabii ki Öğreteceğim

Öğretmenim ben, tabii ki öğreteceğim!
Öğrenilmiş çaresizlik öğreten nesil,
Ya yeisten kurtul ya da aradan çekil.
Ki umutsuzluğun defterini düreyim,
Yedi verenlerin köklendiğin göreyim.

Öğretmenim ben, tabii ki öğreteceğim!
Ona, Hakkı bihakkın öğreteceğim ki
Sevmeyi, sevilmeyi hakkıyla bilsin.
Esaret değil, cesaret öğreteceğim,
İstiklali uğrunda can vermeyi bilsin.

Öğretmenim ben, tabii ki öğreteceğim!
Bilecek hatalıyken özür dilemeyi,
Tabii haksızlık karşısında direnmeyi.
Öğretmenlik iş değil, karakter mesleği,
Çılgınlık değil, basiret öğreteceğim.

Öğretmenim ben, tabii ki öğreteceğim!
Yollarındaki taşları çekeceğim ki
Ayağında ket, önünde bir set olmasın.
Zorda kalınca tutup yol göstereceğim,
Onca yükü sırtından ben indireceğim.

Öğretmenim ben, tabii ki öğreteceğim!
İyiyi emredip kötüyü men edeceğim,
Yanlış yapınca tabii ki affedeceğim.
Her daim dibinde gölgelendiği söğüt,
Zihninde silinmeyen öğüt olacağım.

Öğretmenim ben, tabii ki öğreteceğim!
Zindandan Mehmet’e yazı verilen mektup,
Asımın nesline merdiven olacağım.
Osman Gazinin yanındaki Edebali,
Fatihin Ak Şemsettin’i ben olacağım.
Mustafa’ya Kemal adını tabii ki ben koyacağım!