Tabibim Şiiri - Tuncay Akdeniz

Hergün döküyorum,derdi kaleme,
Kanayan yarama,bir bak tabibim.
Bu günün dünyası,kalmış zalime,
Yarınımız olmuş,merak tabibim...

Sahtekâr dünyada,büyük rol aldı,
Riya cambazları,hayli çoğaldı.
Hakk yolunu bilen,az insan kaldı,
Şeytana olmuşlar,çırak tabibim...

Mecusi fikirler,özü kaybetti,
Firavunlar nesli,çıta yükseltti.
Birileri yedi,binler seyretti,
Gözü doyurmuyor,toprak tabibim...

Kin ile beslenen,kalpler çok katı,
Asi nefislerin,niyeti kötü.
Pek uzun değildir,dünya hayatı,
Sevgi iklimleri,çorak tabibim...

Allah kullarını,düşürmez dara,
Belki kabuk bağlar,kanayan yara.
Renk renk çiçek açan,baksan bahara,
Dallarda titreşir,yaprak tabibim...

Kul Tuncay secdeden,ayırma başı,
Yeter ki batmasın,sevgi güneşi.
Yaksa bedenimi; Nemrut ateşi,
Canımı acıtmaz,firak tabibim...