Tabibim Şiiri - Ahmet Coşkun

Tabibim

Bir sevdaya kurban gitti ne deyim
Çok eğildik doğrulmadı yol bize
Bir vefasız aşka sardı ne deyim
Kapısında kulum tabip vefasız

Gönül sevdam saldı beni çölüne
Su taşıdım üşenmeden gölüne
Sen kurudun ben yürüdüm ölüme
Çoğaldı dertlerim tabip dermansız

Gül soldukça kanar yara ne çara
Söz kar etmez düşüyorum tekrara
Gün geceyi meye saldım efkara
Nefes aldırtmıyor tabip amansız

Ömür baharın sevdalı kar kışa
Hangi sevda aşkla gidiyor başa
Coşkûni kaderin sevdasız yaşa
Beş vakit secdeyim tabip imansız

Coşkûnî