Tabiatın kucağında yaşıyorum
Ormanla sınır evim
Ve bahçem...
Ne harikadır anlatılmaz
Gecenin yıldızları
Ay ışığı vurunca
Karşı tepelere
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
doğanın tüm hediyelerinin sunulduğu ve huzur veren bir yerde hissettim kendimi.. Güzel ve hoş bir şiiir okudum.. tebrikler..
Sen gerçekten yaşıyorsun arkadaşım. Ne mutlu sana ki doğayla iç içesin. Bizler beton yığınlarının arasında sıkışıp kaldık yaşayoruz ama ne kadar yaşamak denirse buna. Kutluyorum yüreğini çok güzeldi. Sevgilerle...
TEBRİKLER DEĞERLİ DOST, AY IŞIĞINDA ÇAY İÇTİĞİM GÜNLERİMİ HATIRLATTIN. SAĞOL...
Bir masalın içinde gibi... Kaf dağındaki bir sırça köşk te kim yaşamak istemez.... Kutlarım Necla Hanım. Kaleminiz daim olsun...
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta