Tabiatın kucağında yaşıyorum
Ormanla sınır evim
Ve bahçem...
Ne harikadır anlatılmaz
Gecenin yıldızları
Ay ışığı vurunca
Karşı tepelere
Yüzlerce soğuk namlu üzerime çevrildi,
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
Devamını Oku
Yüzlerce demir tetik aynı anda gerildi!
Anne, beni söğüdün gölgesinde vurdular,
Öpmeye kıyamadığın oğlun yere serildi.
Üşüştü birer birer çakallar üzerime,
Üşüştü her bir yandan göğsüme, ciğerime.
doğanın tüm hediyelerinin sunulduğu ve huzur veren bir yerde hissettim kendimi.. Güzel ve hoş bir şiiir okudum.. tebrikler..
Sen gerçekten yaşıyorsun arkadaşım. Ne mutlu sana ki doğayla iç içesin. Bizler beton yığınlarının arasında sıkışıp kaldık yaşayoruz ama ne kadar yaşamak denirse buna. Kutluyorum yüreğini çok güzeldi. Sevgilerle...
TEBRİKLER DEĞERLİ DOST, AY IŞIĞINDA ÇAY İÇTİĞİM GÜNLERİMİ HATIRLATTIN. SAĞOL...
Bir masalın içinde gibi... Kaf dağındaki bir sırça köşk te kim yaşamak istemez.... Kutlarım Necla Hanım. Kaleminiz daim olsun...
Bu şiir ile ilgili 44 tane yorum bulunmakta