TABİATIN HÜZNÜ
Toprağın yüzünde belirdi hüzün
Yemyeşil yapraklar sarardı, düştü
Gülleri soldurdu, nefesi güzün
Ve renkler silindi, küle dönüştü
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Her yıl bu mevsimde içim burkulur
Ben mi, tabiat mı sararıp solan?
Bir yol var ki, her an önümde durur
Ben miyim, gazel mi esip, savrulan?.._cok siirlerin benlik mehmedim :)) icimi disima-disimi icime savuruyor bazen! tebrikler....
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta