Ben çok severim tabiatı,
Tabiat benim anam.
Tabiat olmazsa eger,
Yıkılır benim Dünyam.
Tabiat çok güzel ağaçlar ve kuşlar,
Pırıl pırıl sularda yüzer güzel balıklar.
Bülbüller güllere şarkılar söyler,
Bülbülün nağmesiyle dirilir ölüler.
Çam ormanlarında cigerler temizlenir,
Ormanlarda binlerce canlı gizlenir.
Gezinir dağlarda geyikler ceylanlar,
Gürül gürül akar dağlardan çağlayanlar.
Kartallar yükseklerden çığlık çığlık öterler,
Çayır çimen içinde sülünler, keklikler gezer.
Yazı başka güzel sonbaharı, kışı,bambaşka,
En sevgisiz insan bile burada geliyor aşka.
Tabiat insana hayat verir can verir,
Yem yeşil otlaklarda arpa buğday göverir.
Bak ne güzel uyuşmuş bal ile arı,
Allah ne hoş yaratmış ayva ile narı.
Masmavi denizlerde gemiler,balıklar yüzer,
Kızlar boyunlarına inciler, mercanlar düzer.
Tabiat hayattır,ömürdür,candır,
Tabiatı korumak bize imandandır.
Kesmeyelim ağacı,ormanı yakmayalım,
Tabiatı her zaman sevip koruyalım.
Kesersek eger hava veren can veren ağacı,
Bütün mahlûkat bizden olur davacı.
Kirletirsek dereyi. Nehir i, gölü,
Çoğalır Dünya da binlerce ölü.
Tabiatı öldürürsek bulunmaz başka Dünya,
Bütün insanlık için ne düş kalır ne rüya.
Salih demir-25-11-2008
G.Antep
Kayıt Tarihi : 27.11.2008 18:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!