Tabiat Ve Insan Şiiri - Mehmet Çağlayan 2

Tabiat Ve Insan

Şu yalan dünyada,ne dolaplar dönüyor,
Onu yaş kemale ederken anladım
aslında çoğu insan,kurnaz bir şeytan,
Ama o ,suçunu şeytana atıyor.

Bu alemde yaşayan milyarca nasyon ,
Içindeki en akıllı ve güçlü toplum ,
En çok hak yiyor ve hukuk tanımıyor,
Hemde kendi suçunu zayıfa atıyor.

O,bır kâinat kaidesi, bilinir,
Küçük balıklar,büyüklerce yutulur,
Bu bütün canlılarda,geçerlidir,
Yalnız o ,kaideyi ınsan bozuyor.

Aç hayvan,doyana kadar yer,bırakır,
Insanın,ne gözü ne 'de karnı,doyar,
Hâk ve hukuk, yalnız kedisine uyar ,
Yine 'de,hinligini,şeytana atar.

M.Çağlayan 25.7.2021