TABİAT – VATAN; Bayburtlu Aşık Hicrani'y ...

TABİAT – VATAN On yedi yaşındaydım. Bir yolunu bulmuş, Bayburt Cumhuriyet İlk Okulu’nda “hademe” olarak çalışıyordum. Burada çalışmamın bana en büyük kazancı Aşık Hicrani’ye iki şiir söyletebilmiş olmamdır. Rahmetli Aşık Hicrani ile yakından konuştuğum olmadı, hep çevresinde dolaşıp durdum. Bir çok kere kendisi ile konuşmayı içimden geçirdi isem de, olmadı bunu gerçekleştiremedim. Gümüşhane Öğretmen Okulu’nda okuduğum sıralarda, O’nun ölümünü duyunca, oldukça derinden üzülmüştüm. Okulda şiir okuma yarışması düzenlenmişti ki, “Tabiat - Vatan” diye Aşığımızın iki şiirini birleştirip, bir şiir gibi onu yarışmada okumuştum. Bin kadar kişinin karşısında okuduğum “Tabiat - Vatan” adlı şiir oldukça sevilmiş, en az üçüncülüğüm beklenirken, dördüncülükte kalmıştım. Karşı çıkanlar oldu. Yapılan açıklamada, heyecanlanmam nedeniyle birkaç “mısra”yı yuttuğum söylendi. Doğru söylediklerine inanmıştım; çünkü Bayburtlu Hicrani’ye olan saygım, sevgim nedeniyle O’nun şiirlerini okurken, oldukça duygulandığım bir gerçekti. 1971 Yılı içerisinde “Bayburtlu Şairlerden Şiirler” adı altında, seçme şiirleri bir araya topladığım “Antoloji” çalışması içerisine girmiştim. Çok sayıda Bayburtlu, ya da Bayburt doğumlu şairlerimizin, Hak Aşıklarımızın, Ozanlarımızın söyledikleri - yazdıkları şiirlerini bir araya toplamaya başlamıştım. Değerli Şair arkadaşım Mahmut KIRTAN Bey “Bayburtlu Şairler Antolojisi”ni çıkartınca, bu çalışmamı bir yerde dondurmak gereğini duydum. Ara sıra buraya baktığım an, burasının oldukça ilginç güzelliklerle dolu olduğunu görüyorum. Gümüşhane’de okuduğum sıralarda, Öğretmen Okulu, İmam-Hatip Lisesi, Çocuk Yurdu ile diğer okullardaki Bayburtlu Hemşehrilerimiz bir araya gelir, hem konuşur, hem de yer, içer, eğlenirdik. Şimdiki Gümüşhane İl Halk Kütüphanesi’nin yakınlarında bulunan özel bir Yurt vardı. Özellikle Gümüşhane İmam-Hatip Okulu’nda okuyan arkadaşlar burada kalırlardı. Öyle modern bir yapı değildi. Oldukça tipik bir görüntüsü vardı. Burada çok sayıda Bayburtlu arkadaşlarımız barınmaktaydı. Bir gün bu yurtta hemşehrilerimizle oturup, konuşurken, Bayburt’un Gökpınar (Aruzga) köyünden Muhittin GEMİCİ’yle karşılaştım. Gümüşhane İmam-Hatip Lisesi’ne kayıt yaptırmak için Bayburt’tan yola çıktıkları bir anda, Bayburtlu Aşık Hicrani’niyi görmüşler; yanına yaklaşıp, elini öpüp, şöyle söylemiş: “-Baba (böyle böyle) ben Gümüşhane’de bulunan İmam Hatip Lisesi’ne kayıt yaptırmaya gidiyorum. Benim için bir şey söyler mi sin? ” Bayburtlu Aşık Hicrani Merhum, biraz gülümseyerek, şöyle diyor: “Pervat et arşın sağından Zülüfleri gül yağından Yedi cennetin bağından Gitte unutma bizleri..”