Tabiat Sen Oldu Şiiri - Savaş Barha

Rüzgar cama vuruyordu,
yatağımdan kalktım,
pencereyi açtım.

Yumuşakça yüzüme esti rüzgar.
Saçlarını kokladım.

Bir ses duydum.
Omzuma konan
rengarenk bir kelebek
senin sesini fısıldıyordu kulağıma.
Sesini dinledim.

Başımı kaldırdım ve
kırlangıçların dansını seyretmeye başladım.
Binlercesi resmini çizdi karşımda.
Özlemle seni izledim.

Ve yüzümde bir gülümseme belirdi.
Çünkü senden uzak,
senden yoksun,
sensiz akan zamanın seyrine karşı
hala seni seviyordum.