Tabiat Kendini Serer Güneşe

İlkbahar gelip de artınca sıcak
Uykudan uyanır her türlü böcek
Işkınlar dal olur ekinler göcek
Bir uçtan bir uca yer baştan başa
Tabiat kendini serer güneşe

Gıdım gıdım erir dağların karı
Yeşil renk tekdüze kuşatır yeri
Çiçekler üstünde kelebek arı
Her canlıda umut hepsinde neşe
Tabiat kendini serer güneşe.

Dereler gür akar ırmaklar coşkun
Toprağın rengine bürünür taşkın
Kulaç kulaç olur bağlarda ışkın
Kurbağa tosbağa zevkten dört köşe
Tabiat kendini serer güneşe.

Bulutlar kendini yastarlar dağa
Turaçların sesi gider uzağa
Uçurtmayla çıkar çocuklar göğe
Şu başak şu meyve nazire kışa
Tabiat kendini serer güeşe.

Yaza yaklaştıkça artar sıcaklar
Anne kuşlar yavruların kucaklar
Yapraklar sıcağı meyveye ekler
Güneşin ışığı harcanmaz boşa
Tabiat kendini serer güneşe