Tabiat Katliamı Şiiri - Soner Kurtoğlu

Her şey kirli
Her şey pis
İnsana ait ne varsa, bedeninde hapis.
İnsan denen tabiat teröristinin
Burnunu soktuğu her yerde yıkım
Her yerde acı, her yerde karmaşa
Ve ardında bitmeyen bir kargaşa.
Çoğu kez küçümsemek için
Balta girmemiş orman derler
Derler de hakaret ederler
Onun doğrusu öyle değildir
İnsan girmemiş ormandır ama demezler
Belki de diyemezler.
Bilirler ki bir doğa katliamı vardır
İnsanın girdiği her yerde
Sonra ara ki bulasın tabiatı; nerde
Seyrederken doyamazsın güzelliğine
İstersin ki senden başkası kıymazsın
Bozmasın doğayı
Sonra sen girersin içine o bekaretin
Irzına geçersin ağacın, kuşun, böceğin.
Ağaçları kesersin
Kuşları zehirlersin
Yol açayım diye, toprağa beton dökersin
Sonra katlettiğin doğaya bakıp
İnsanın girmediği güzelliklere
Balta girmemiş orman dersin.
Balta girmemiş orman diye de
Kirletilmemiş doğayı kastedersin.
Sanki doğayı katleden sen değilmişsin gibi
Betona koyduğun plastik sandalyeden
Yan komşunun plastik çatısını seyredersin
Bir de bunun adına zenginlik deyip
Villada oturmak istersin.
Villada oturmak için sen önce doğayı seveceksin
Kuşları besleyecek, köpeklerle güreşeceksin
Yılan, akrep, fare, domuz, bilimum böcek
Zehirlemeyecek ve öldürmeyeceksin
O zaman doğa ile kucaklaşıp yaşayıp gideceksin.