Tabiat Aşkı Şiiri - Mehmet İnan 2

şöyle bir ormana gireyim dedim
yaradan, ne güzel dünya yaratmış
evrenin sırrına ereyim dedim
meğer benim aklım, yan gelip yatmış

her kovanda nöbet bekliyor arı
dağlar, tepesine oturtmuş karı
çiçekler hasretle özler baharı
güneşi görmek büyük muratmış

kuşların yuvası en yüksek yerde
suyun çağlaması derman her derde
o tertemiz hava gezer ciğerde
vucut üzerinden ağır yük atmış

nasıl hayran olmam ben bu düzene
şehirde insanı, ezen ezene
şöyle bir kendini salıp gezene
tabiat kendini süslemiş, satmış

derin bir nefese paha biçilmez
ırmaklar şifadır, sanma içilmez
fidan kısa diye, ezip geçilmez
her sene boyuna bir karış katmış

mehmet inani'de doğaya düşkün
durup düşününce, oluyor şaşkın
nice dertleri var, beşyüzü aşkın
mevla dermanını, dağda aratmış

İNANİ