Hayat denen cendereden taştım
Dağları kırları bayırları dolaştım
Tabiat anayla kucaklaştım, ağladım
Çünkü tabiat ana, yorgun kırgın üzgün
Hücra köşelerinde zehirli variller
Derelerinde atık, kan ve irimler
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
gerceklerı cok guzel anlatmıssın bu sıırde tskler mehmet eroglu kalemıne saglık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta