Klanlar, kabileler
Tabiat ana var imiş,
Beşerin soyu, zürriyeti
Anadan hasıl imiş.
Bir tanrıça gülümser
Kırlara bahar gelir;
Kadının bereketi,
Memba olur, su verir.
Kurnazlıkta en önde
Şikar peşinde
Er kişi,
Yabana kurar tuzak
Mağaradan uzak,
Hayın işi,
Lokma olur
Akbabaya doyasıya
Hayvan leşi…
Tohum bilinmez imiş,
Topraktan özge yâr mı var?
Babalık nedir dersen
Erkeğin yalan düşü,
Pederşahi zeminde
Tanrıçanın düşüşü,
Mülkiyete hizmetkâr
Köle kadın gülüşü;
Cinsiyetçi temelde
Uygarlığın çöküşü…
Kayıt Tarihi : 22.1.2014 16:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!