Tabiat Şiiri - Hayrullah Gülsün

Kanatlı dostlarım tabiatın orkestrası.
Sadakat akar öfke bilmez gözlerinden.
Dökülen kana inat okunur Barışın şarkısı.
Süsler gök kubbeyi sevginin nakşı.
Güneş, ay, yıldızlar; börtü böceğin lisan-ı halleri
Allah’ı zikreden derviş, kulluğun numunesi.

Yeşil örtülü semazenler durur etrafımda;
Kolları yana açık, tesbih eder Allah’ı.
Alçak gönüllü, emrime amade.
Olgun meyvelerini bedelsiz sunar bana
Bağırları özgür kanatlılara sıcak yuva.
.
Tüyden hafif okşar tenimi, doğanın meltemi
Soframı süsler toprağın çeşit çeşit nimeti.
Yaşam kaynağı oksijen,tabiatın bedelsiz hizmeti.

Dağıtırım avuçlarımdaki sevgiyi.
Mavi atlasta cambazlık yapan güvercinlerime.
Kuru ekmeğe razı sadakatin timsali;
Yanı başımda korumam, sevimli köpeğime.

Toprak ana döşeğim,uzanır yere serilirim.
Mavi atlasa dikilir gözlerim,
Mutluluk aleminde dolaşır hayallerim.

Ne kirli ses ne de kirli görüntü.
Geride kalır şehrin sahte ışıltısı,
Maddiyatın aldatıcı, ruhsuz pırıltısı.

21.08.2015