Ben tabiattan alıyorum sevgimi
Onda görüyorum sevgilimi
Vicdanımda duyarım sesini
İzan şarabı açar dost perdesini.
Edeptir tabiatın dengesi
Onu yaratan sendedir kendisi
Çağırır onu hem iyisi hem kötüsü
Her gönülde vardır onun sevgisi.
Yoktur hiç bir zerre onu tanımayan
Nefse asla uymayam,
Göremez canın, cemalini
Cana canını vermeyen.
Süreyya aciz kemteri
Sensin benden
Söyleten beni,
Zikrederim her dem,
Seninle sende seni.
29 Temmuz 1967, Cumartesi; Ankara
Kayıt Tarihi : 19.3.2016 13:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)