Tabela Şiiri - Celal Akpınar

Teraziyi yanlış tartar, kendine ateş belası.
Bozgunculuk yaparlar, böbürlenen tayfası.
Kalkmaz, çalışmaz dedikoduya yatması.
Tarumardır arkadaşı, sarmallarda savrulası.
Çevrenin hayvanatın sınırlarına aşar çarpık.
Yalan söyler faniliğini yoksaydı hep aldanık.
Münafıklık yayar, aslında insanlığı batık.
Fazileti bırakmış sabrı terkeylemiş yazık.
Tacirlik yerine uyuşturucu içki sarmalında.
Kaliteli hizmet etmez plansız harmalında.
Riyakâr olmuş falcılığın zirveli tahtlarında.
Mal edinir dururda görmez onu, beddualarda.
Silahlarla zulümler yapmaya çamurlarında.
Haksız insana kıyar, yoz törenin çarklarında.
İnsanlığa gözyaşı verir, kendileri girdaplarda.
Ayıplı malı gizler satar, kendi kendini yontar.
Trafikte ezer geçerde kaçar bendlerini yıkar.
Zinaya aymazlığa dönek olurda, aklı atar...
Totemde ısrar eder, boynunda ateşten hıltar
Serviset, tefecilik, piyango, altılıda ortakların.
Canavarlaştın kaldın, çevreyi mamuride nazın.
Birer birer hesap soracak bilimsel paydaların.
Ömrünü heba ettin, ateşli tabela astı alınların.