Tabanca Oyunu Şiiri - Zahit Güney

- Torunum BERK’ sevgilerle -

Nerden sardı bu çocuğu bu merak
Varsa kovboy yoksa kovboy oynayacak;

Şapkası acayip iki elinde iki tabanca
Dili karmakarışık yabanca;

Atış alanına dönüştü evimiz
Delik deşik kapılarımız, pencerelerimiz;

Meksika ormanları burda, Teksas burda
Ne insana geçit var ne kurda;

Art arda can veriyor binlerce canavar
İçlerinde Bin Ladin bile var;

Doldurunca ciğerleri yoğun barut kokusu
Terledim büyükbaba diyor bana su;

Kaldırıp kollarını soluk alıyor derinden
Şimdi ikimiz dövüşüyoruz diyor zıplayarak yerinden;

Önce elbette o ateş ediyor üç el
Oyun gereği alıp götürüyor beni ecel;

Uzanmış sessizce gülerken ben öldüğüm için
Bizim kovboyun yüreği kan ağlıyor için için;

Pişmanlık dolu gözlerde iki damla gözyaşı
Nicedir bu oyunun hem sonu oluyor hem başı...