Tabanca Olmuş Ölüm Şiiri - Fatih Çınar

ölüm bir altıotuzbeş olmuş ensemde
aslında neye üzülüyorum biliyormusun
hayır bilemedin öldüğüme değil
bir kere olsun bu dünya hayrına
ve senin gözlerinin hatırına
adam akıllı işler yapamadığıma
çocukluğumu yaşayamadığıma
lisedeyken ders çalışmadığıma
yanıyorumda bu düzeni bozuk dünyada
düzenimi bozduğuma
ağlama ne olursun sus ağlama
gözyaşların bedelse aşkıma
ölsemde seveceğim seni korkma

ölüm bir altıotuzbeş olmuş ensemde
en çok ne istedim biliyormusun bu dünyada
hayır bilemedin servetker değil para değil
seni hep seni hep gözlerini
ve yanında kutu gibi bir ev
ikitanade aslan parçası
sabahları ben işe giderdim
kazancı az ama namuslu
sen bana kahvaltı hazırlardın
yumurtalı boyozlu
ve akşam işten döndüğümde yorgun argın
fakat bir aile babası olmanın mutluluğuyla
öperdin yanaklarımdan
sarılırdın boynuma

ölüm bir altıotuzbeş olmuş ensemde
seninle neler yapmak isterdim biliyormusun
hayır bilemedin sevişmek değil
zaten sen benim helalim değildinki
ve yakışmazdı zaten harama bakmak
bir delikanlıya
seninle el ele göz göze
gezmek isterdim izmir sokaklarında
yanağına bir buse elinede bir gül
vermek isterdim gücüm yettiğince
ve gizli gizli buluşmak isterdim kordonboyunda

ölüm bir altıotuzbeş olmuş ensemde
ağlama kapanıyor diye gözlerim
korkma ellerinden kayıyor diye ellerim
bak bir nefesim kaldı
azraile yalvarsam
almnazmı dersin canımı
ne olur ne olur
bırakma ellerini ellerimden
hertaraf karanlık
ne olur yakın ışıkları
göremiyorum sevdalımın
gözlerini saçlarını
ne olur ne olur allahım alma canımı
alma canımı
(son nefeste bir sevda)