Taarruz! Şiiri - Çizgili Mavi

Gözyaşlarım;
Önümde duran boş kâğıda dökülürken,
Ve ellerim titrerken
Yazacaklarını düşündükçe…
Gözlerin geliyor gözümün önüne…
Şefkat, korku, tehdit ve merhamet!
Elim kolum kırılıyor,
Yazamıyorum, adından başka!

Sözlerim,
Dilimin ucunda bir volkan gibi,
Bir yanardağ, isyana sıkılan ilk kurşun gibi!
Beynimde bir taarruz ki sorma…
Çetin geçen, kaybedilen bir harp gibi!
Susuyorum…
Bir köşede sessiz, derin bir sükûtta…
Dinliyorum sesleri, kulaklarım avaz avaz…
Duyamıyorum, adından başka!

Düşlerim,
Esareti altındayken vuslatının,
Hasretine, her gün müebbet yiyorum!
Yokluğun… Zindan!
Duvarlara, çivilerle resimler çiziyorum,
Voltaya çıkınca efkâr dağıtmak için…
Avlunun tam ortasında,
kafa tutup kabadayılara…
Göğe bakıyorum!
Güneş, yağmur, fırtına, ve yıldızlar…
Dertli bir türkü, eski bir şiir yahut hüzünlü bir roman…
Diyemiyorum, adından başka!

Yüreğim,
Gönülden ırak bir çöle meftun;
Soğuk, ateş, gece ve karanlık!
Bir yudum ab-ı hayat…
Bir ses, bir soluk, bir emare ki en kısık.
Duyamıyorum, adından başka! Ekim de gitti. 31.10.23’