Taammüden Zamanı Öldürme
dünya bu, geçen günde hüzün toplayan
törpülenen vicdanda, sigaya çekilecek
bel bağladığımız mağlup yaşantılarda
çıtkırıldım bir aheste de desek yeridir
yarınlara müheyya büyük ortağıyla
ağlayan göz, mus’af huzurunda olacak
bilinmezliğe göç, ayrılıklara gömülüp
seyrüseferlik bir tiyatro oynayacak
belli değil tığ teber belli değil son
yaşamın görgü tanığını çağır yanına
ömrün köşelerini yontucu seferde
yine de bir parçası kalacak zamana
en soylu yalnızlıklar ölümle gelecek
kim neyi bulacak kim neyi götürecek
aslına ve nesline karışıp taammüden
belli canını başucuna koyacağın gerçek
İlkay COŞKUN
10.04.2022
Kayıt Tarihi : 10.4.2022 20:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!