Aynalara küstüğüm den değil,
bu sakal,bu pala bıyık.
Nede erkekliğin şanından.
Sıkılıp bir kenara attığın,
aynı yüzü her sabah görmek istemediğimden.
Yaşlandıkça babama daha çok benziyorum.
Küfürbaz, sinirli.
Ama sövsem yeridir şimdi.
S...yim taa geçmişini.
Nasıl uzandı kırılası elin?
Nasıl bir vicdan ki sızlamadı?
Nasıl kıydın?
Nasıl hunharca öldürdün içimdeki seni?
Sefa Birdal
31 Temmuz 2013 / İstanbul
Kayıt Tarihi : 2.9.2013 12:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!