Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Arada kalan bir yüreğin beyin ile dil arası devinim yaşaması gibi. Mütereddid yüreğin lisanı demiş Sinyali Ağabey. Haklı ve doğru tespit.
Üslupta , muhaverede yani bir şeyi anlatırken yaşalanan kekemelik derinliktir diyordu deleuze..
Kırılgan üsluplar, kırık çizimler halinde ilerleyen konuşmalar , dudaklardan dökülen sözlerden duyulan tedirginlik...
insanların ne çok anlatacakları şeyleri varmış deriz zaman zaman.
Bazan zihin sözlüğünün tüm kelimelerini tarar, beğenmez sonunda mütereddit bir halde bir kelimeyi seçmek zorunda kalır titrek sesimiz..
Bunlar mıdır acaba şiirin anlattığı tedirginlik...
Kimbilir...
ne güzel dizeler....
kutlarım...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta