Doğan, giyip kuşanacak,
Büyüyecek, yaşlanacak,
Bu han dolup, boşanacak,
Yalan dünya kime bâki?
Kıyamete kadar ta ki!
Aç gözünü, gel iman et;
Malı mülkü hep emanet,
Bir bahane, bir melanet..
Yalan dünya kime bâki?
Kıyamete kadar ta ki!
Bu öyle bir tarihi han,
Sınav yeri bütün cihan,
Akıbeti bir imtihan,
Yalan dünya kime bâki?
Kıyamete kadar ta ki!
Ne dert biter, ne tasası,
Tekin değil piyasası,
Kalpten gider en hassası,
Yalan dünya kime bâki?
Kıyamete kadar ta ki!
Bir gün bulur noksan’ını,
Çözemezsin aksan’ını,
Aşan çok az doksan’ını..
Yalan dünya kime bâki?
Kıyamete kadar ta ki!
16.02.2007
Şair / Söz yazarı
Tlf. Ev: 0 368 261 85 84
Cep : 0 530 512 73 76
Kayıt Tarihi : 1.1.2009 11:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!