Dizlerim kanayınca,
acı çektiğim için değil
Annem duysun diye ağlardım
Kendimle en gurur duyduğum andı
Babamın merhameti olmadan
ayakkabılarımı bağlardım…
Her insan ailesinden sonra
sırtını yaslayacağı masum bir aşk arar
Aslında kimse büyümezmiş
Ta ki biri gelip
içindeki çocuğu öldürene kadar!
Kayıt Tarihi : 6.12.2018 01:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!