Uyumak istiyorum.
Kapatmak gözlerimi ve huzursuz hâlimden arınmak...
Yeni doğmuş saf yüzlü bebeğin yerini almak ve hiçbir şeyin farkında olmadan gülümsemek...
Çok oldu adı gibi anmayalı onu, öyle mrıldanmayalı yanaklarım...
Dokunuşlarına hasret!
Çok zor inan ki, istersen inanma, farketmez, nasılsa ben yaşıyorum;
Ve ben aldıkça nefesi ve geri verdikçe ki bedeli bu almanın, hakettiğime kavuşacağım; ama öyle; ama böyle...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta