Güneş henüz doğuyordu
Erkek dişi fark edilir düşüncesiyle
Hakikatlar aydınlatılıyordu
Ufukta bir bir
Sevip sevenlerin gönlünde idi bunlar
Bazen
Hiç birileri ayırt edilmiyor ne kadın nede erkek
Fark yok sanki birbirlerinden
Eğer varsa gerçek fark
Hepsi bakan kim ise onun gözünde
Hatta görüşlerinde
Karanlıktan korkan geceler
Gündüzü arayıp durur
Sevda çeken sonsuz bilmeceler
Aşkına ağlayıp kudurur
Yaşamında kimi seversen sev
Her zaman ilk sevdiği kadının babasıdır
Erkeğin ise annesi
İyi dinlersen sevda bunun neresi
Belkide hayatın gerçeği
Ta kendisi
Bahattin Tonbul
27.7.2011
Kayıt Tarihi : 2.8.2011 01:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevda ve aşkın sesi.....................
![Bahattin Tonbul](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/08/02/ta-kendisi-7.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!