Ta Kendimim Şiiri - İbrahim Şengün

Kuşlar uçsun gözlerimden gözlerine,
Nem olsun sözcüklerimden dudaklarına akan her harf.
Seni anlatamayan anlamsız sözcüklerin ta kendisiyim
Güzelliklere açılan,
Anahtarı paspasın altında bir kapının ta kendisiyim…
Ellerinde kumruya dönüşen bir bordo karanfil
Ellerin mi dedim?
Resmini çizmeli ellerinin.
Bomboş,
Tertemiz bir beyaz sayfaya yakışır gölgesi ellerinin.
Sarmala beni gönül güneşinin sıcaklığı gibi,
Ve dalgalansın nefesin saçlarımda.
Özledim…
Seni sevdim…
Ayrılığı hak etmeyen bir aşkın ta kendisiyim.

Ben benim, ben senim, ben bizim…
Ben ta kendimim…