Aşkı Ben mi Yarattım (SHAKESPEARE SONNET)
Aşk bir sefa sultanı oturursa tahtına,
Âlemi değer tacı her gönülde padişah.
Ömre bedel hayaller razı gelir bahtına,
Ancak ölüm ayırır sararsa zülfü siyah.
Aşk oyuna benzemez varlığımın kutsalı,
Tenime kefen olur kabirdeki yoldaşım.
Yıldızlar şahit bana bilir Mevla’m inalı,
Gönül kırgın dolaşır geceler arkadaşım.
Sensizliğin girdabı olmuş haciz makamı,
Açık tutar kapıyı sen istersen say zulüm.
Sevmekten öte değil bu aşkın intikamı,
Cezası senden gelsin öderim yine gülüm.
‘Aşkı ben mi yarattım’ damarımda sıcakkan,
Anlasan neye yarar yarın öldüğüm zaman.
Osman Öcal
Osman ÖcalKayıt Tarihi : 5.2.2010 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Shakespeare Sonnet: Daha önce İtalya, Fransa ve İngiltere’de yazılan sonenin geliştirilmiş halidir. On dört mısradan teşekkül eder. İlk on iki mısra üç dörtlüğü oluşturur. Son iki mısra ise beyit halindedir. İtalyan ve Fransız sonelerinden ayrılışı; son iki mısraının beyit halinde olması ve kafiye örgüsündedir. Kafiye düzeni; abab, cdcd, efef, gg şeklindedir. Genellikle birinci dörtlük, konuyu sunar; ikinci dörtlük konuyu genişletir; üçüncü dörtlük geliştirip doruğa götürür; son iki satır ise şiirin özünü ve özetini verir.
TÜM YORUMLAR (17)