T0prak Şiiri - Süleyman Bektaş

Toprak
Topraktadır bütün varlık.
Hem güç verir hem de alır.
Bakarsan göstermez darlık
Tüm sırlar özünde kalır.

Onda yetişir nebatad,
Bilmez ne kin nede fesat,
Acı tatlı beş çeşit tad,
Hazları damakta kalır.

Toprak ana doğurgandır.
Besinleri yoğurgandır.
Harmanlayıp ayırandır.
Şefkat için geri alır.

Toprağa dönerken insan.
Arınır tüm egosundan,
Huzura alır Yaradan.
Ruh ayrılıp vecd-i bulur.

Çağdaşi Ademe tabi,
Sevgiyle atarken kalbi.
Tüm aşklardan daha sahi,
Hesapsızca dalıverir.
Süleyman Bektaş
Ozan Çağdaşi