Vay Gönül (GÜLİSTAN- Yeni Nazım Önerisi)
Bir zamanlar, derdi dinmez, körkütüktün hey gönül!
Hep sorardın, her gecenden, yağsa gündüz mey gönül.
Kâh zarından, kâh yaşından, cemre düşmez güllere,
Bir çilingir yok ki açsın, sürgülüydün, huy gönül.
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
