Köpürdükçe
değirmen kanatlarını döndüren sözcüklerin
kanallarında boğulurdum her gece...
Oysa bilirlerdi ki
şiirleri de gençliği kadar uzaktı şairenin.
İçinde biriktirdiği
yapılmamış yolculuklar kadar t/uzak
ve kederlerin kışlık yakacağı kadar derin bir müsekkinde
pansumanı pek de sağlam yapılmamış bir yarayla
söyleşir dururdu sadece...
Belki bulacak bir kendi bile yoktu...
Gereği var mıydı
dizelerin bereketli nehrinde sürüklenirken
yalnız yüreğini ayakta tutacak bir destek aramanın?
Susmalı ve
ufku bakışları yoracak büyük düzlüklerde
iz bırakmadan adımlamalı...
Heyyy şaire...
Evsizliğin şiirini döşerken
ne anlamı var artık geriye bakmanın?
Kayıt Tarihi : 28.11.2011 21:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
mana yüklü dizeleri kutlar,saygı ve sevgiler sunarım...
değirmen kanatlarını döndüren sözcüklerin
kanallarında boğulurdum her gece...
-
Belki bulacak bir kendi bile yoktu...
Gereği var mıydı
dizelerin bereketli nehrinde sürüklenirken
yalnız yüreğini ayakta tutacak bir destek aramanın?
Susmalı ve
ufku bakışları yoracak büyük düzlüklerde
iz bırakmadan adımlamalı...
saygıdeğer meral hanım...bu muhteşem şiirinizle gene olmanız gereken yerdesiniz...köpüren sözcüklerinizle bir taraftan değirmen kanatlarını döndürmenin sürrealist farkındalığı, diğer taraftan şiirde gerçeküstünü yakalama çabası sürecinde yarattığınız sözcüklerin kanallarında boğulma hissi...ve ardından o müthiş sorgulama...kendi varmıydı ??? yani gerçekten ne kadar varız ??? herşeyi anlamlılaştıran sadece yüreği ayakta tutan desteğin aranması mı ??? yoksa tüm o bereketli nehirlerde sürüklenmek,,,ve ''sus''larımızın iz bırakmadığı adımlarla bakışlarımızı yormayan düzlüklerde ilerlemek mi ??? yürekten alkışlıyorum meral hanım...yaşamın bizde bıraktığı izlerin kaynaklık ettiği her gerçek sanatsal üreti işte bu kadar güzel olabilir...tekrar tebrikler...
hoş kalın efendim
TÜM YORUMLAR (14)