bir kış
açılış yapıyor içimde
katları boşalıyor göğümün
gülü
bimar edendir
buza eriyen külüm
beni görmezden gelen ağartı
bağışla!
“uyar”la beni
çaputunu bağla şiir taşıma
(*) Turgut Uyar: 4 Ağustos 1927 – 22 Ağustos 1985
(22 Ağustos 2007)
Naime ErlaçinKayıt Tarihi : 27.8.2007 17:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
kıvanır atlar seninle
çünkü sen
üstüne gecenin siyah örtüsünden başka şey bürünmeyensin
korkunun cendere halini aldığı o saatlerde
sen bir akvaryuma nezaketle yaklaşansın
ah usanç
ah utanç
ah kalbinde bir ülkesi olanların
tuzdan ve nemden yontulmuş kuleleri
sonunda bir aşka çıkmayacaksa uzanmalar
varsın olmaz olsun uyanmalar
kuşların ve gökyüzünün diliyle
kısa şarkılar dinliyor siyah beyaz resimler
elinden dökülen bir sarı safrayla
oturuluyor sofralara
bu kafiyesizlik
ve bu inayet
denize düşmüş bir elmadan kalmıştır bize
tuza bir adımdan fazla yaklaşmamalıdır o halde
sudan bir adım ötesine geçilmemelidir
kuşkudan uzak durmayalım
'göğe bakalım'
okunaklı bir dişi kırlangıçtır şimdi gök
'göğe bakalım'
suyun yanına senin
hüznünü
ve bıyıklarının dünyayla ters orantılı duruşunu bırakıyorum
atları kıvandırıyor
elmaya hüzzam bir anlam katıyor
urbalar biçiyorsun sesimize rengahenk
bize buğday tanesinden bile yakın duransın
kokumuzu ısmarladığımız kartalın
yeryüzüne doğru bakışısın
esamesiz namesiz dişleri kırık
koyu renklerle donatılmış ve oldukça da gececil
birer kızgınlık anıtıyız karşında
birer hüzün çağrışımıyız
birer ah yankılanması
@..
Saygılar.selamlar. ERCEY. 8.2.2010
Olması gerekiyor aslında... Bir gün bizimde ardımızda boynu bükük kalacak dizelerimiz...
TÜM YORUMLAR (5)