.
akşam yıkılıyor
yabancı saatlerde rüyalar
bilinmedik yüzlerin gözleri kesişi
şimdi saat ölüm
bir vaktinde gurbetin
öyle sen ki her şey
hayranlıkla bakıyorum
bir boşluk var içimde
çocuk koşmalardan kalan
öyle sen ki
dolduramıyorum
üstümü çıkarıyor
kendimi yiyorum
bir deniz olsa diyorum
bir deniz yakınımda
boğulsam mavisinde
kolların yerinde olsa
yerine arkadaşlar bulup
çocuk oluyorum onlarla
bir boşluk var içimde
çocuk koşmalardan kalan
öyle sen ki
dokunamıyorum
'06
Zafer Zengin EtnikaKayıt Tarihi : 1.4.2006 00:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
çocuk koşmalardan kalan
öyle sen ki
dokunamıyorum '
İçimizdeki çocuklar hep yaşasın...
Gülgün Çako
TÜM YORUMLAR (1)