Tuyuğ
Bir yiğit şanslıysa hep gülşah düşer;
Yâr lebinden beslenen dil şah düşer.
Sen kadersiz sevda vurgun çağda mı,
Sultan olsan her gecenden vah düşer.
Osman Öcal
Tuyuğ
Şiddetinden kalb itekler var sızım,
Doktorum yok bir bulunmaz varsızım.
Gönlü yoksul varsılındır mutluluk,
Sevda yorgun sevda kırgın kârsızım.
Osman Öcal
fâilâtün fâilâtün fâilün
Bahtımda sevda yok sevdaya arsızım,
Geldi geçti mevsin mevsim nevbaharlar,
Kış geldi gönül nevbaharda Yarsızım,
Tabip ne çare sızım sızım yarsızım...............Bilal Özcan
Kayıt Tarihi : 18.12.2008 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tuyuğ, Türklerin yaratıp Divan şiirine kazandırdığı nazım şeklidir. Maninin Divan edebiyatındaki karşılığı sayılabilir. Klasik Türk Edebiyatında aruzun fâilâtün fâilâtün fâilün kalıbıyla yazılan dört dizelik milli bir nazım biçimidir. Tek dörtlükten oluşur. Kafiyelenişi rubaiyle aynıdır: aaxa. Genellikle lirik tarzda olan ve aaaa şeklinde kafiyelenen tuyuğlara “Musarra Tuyuğ” denir. Manide olduğu gibi, cinaslı uyak kullanılır. Halk şiirinde 11′ li kalıpla söylenen mani biçimindeki şiirlere de tuyuğ denir. Aruzun yalnız “fâilâtün - fâilâtün - fâilün” kalıbıyla yazılır. Rubaide işlenen konular tuyuğda da işlenir. 14. yüzyıl Azerî şairi Kadı Burhanettin bu türün kurucusu sayılır. Çağdaşı Azerî şairi Nesimi ve 15. yüzyıl Çağatay şairi Ali Şir Nevai bu türde çokça ürün vermişlerdir.
Saygılar
selamlarımla
Öncü kaleminize saygılar üstadım
Tam puan harika şiire...Özcan Akkuş
TÜM YORUMLAR (53)