T.Son Gülüşüm Yıllar Önceydi(SONEM- ÜÇGEN)

Son Gülüşüm Yıllar Önceydi(SONEM- ÜÇGEN)

Ne
Seni
Unuttum
Ne kor söndü,
Düşler kırılgan;
Külledim usulca.
Aşk, yine de pişkin,
Gizem yüklenmiş azığı.
Dağlara sürdü, çiçek çiçek
Sarp yamaçlarda süzülen düşkün,
Kartal yuvasından seyran edecek.

Mazimizin üstüne boran kurdu ulurken,
Uyuyan düşlerimi uyandırdın boşuna.
Giz esiri hayatın dayandım yokuşuna,
Ölümün huzurunu ağır ağır solurken.

Yıldızlara yansıyan sevdamın aynasıdır;
Yıllar oldu sevdiğim aşkım derde dayalı.
Süzülürken bellidir gözyaşların boyalı,
Yüreğinden beslenen şarkının aynısıdır.

İplik iplik her sözün nağmesi eski duvak,
Üşüyen damarımda ısıtmıyor kanımı.
Verdim ama almadın, ah vefasız canımı!

Bırak artık derdimi dertlerin padişahı,
Makamında oturan her mevsimi çiledi.
Giderayak herkese, mutluluklar diledi.

Ah
Ah be
Ham düşüm!
Son gülüşüm,
Yıllar önceydi.
Bittim işte
Vefasız,
Bittim
Ya!

Osman Öcal