Rübaî
Aşkınla uyanmış yanmış mor dağlar
Sevdayla yıkanmış harlanmış bağlar
Dönmezse o gönlün sen kendin döndür
Bâkî kara gözden vay seller çağlar
Bâkî: ağlayan
mef'ûlü/mefâ'îlün/mef'ûlün/fâ
Rübaî
Aşk vurdu kemendi can yanar yara hüzün
Dert kendine küstü kan tutar kara gözün
Her sevda ipekli kanlı gömleği giyer
Atsan da boranda karda gülmedi yüzün
mef'ûlü/mefâ'ilün/mefâ'ilü/fa'ûl
Osman Öcal
Sevda hasretinde yürekler yanmış
Dağlarına vuran şavkına kanmış
Beyaz düşlerine yatmış bu gönül
Görmeden düşünü hayırdır sanmış...Rahime Kaya
Bulutlar karanlık yağmur bir rahmet,
Rahmete sırt dönüp verme sen zahmet,
Yüreğinde yanan yangını söndür.
Sönen yangınlardan olmasın kasvet…İsmail Uzun
Kayıt Tarihi : 16.12.2008 02:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Rübaî Özellikleri: 1. Kafiye düzeni aaxa ya da aaaa biçimindedir. 2. Rübailerde aşk, şarap, dünyanın türlü nimetlerinden yararlanma, hayatın anlamı ve hayat felsefesi, tasavvuf ve ölüm gibi konular işlenir. 3. Rübai diğer nazım şekillerinden farklı olarak özel bir ölçüyle yazılır. 24 kalıbı vardır. 4. Rübaide ilk iki dize fikrin hazırlayıcısıdır. Asıl söylenmek istenen düşünce 3. veya 4. dizede ortaya çıkar. 5. Genelde mahlasız şiirlerdir. 6. Rübai Edebiyatımıza İran Edebiyatından geçmiştir. 7. Rübai’nin en büyük şairi İranlı Ömer Hayyâm(XII yy) ’dır. Türk edebiyatının en usta şairleri Kara Fazlî, Azmizâde Haletî, Nâbî ve son dönemde de Yahya Kemâl’dir.
Hayrullah kardeşiniz
TÜM YORUMLAR (33)