Yakamam düşlerim,
Yakamam tahta güverteli yelkenleri
Dönmek bir mecburiyet olmuş yalnızlığıma
Anlatamam düşlerim
Haksız başladığım bu oyunu
Atamam zarları bilinmezliğe
Acıyorum düşlerim
Kanıyorum yokluğunda
Çekiliyor kanım damarlarımdan
Üşüyorum düşlerim
Kendi içime katlanıyorum her saat başı
Terk etmiyor nöbet saatleri
Zamanı avuçluyorum eğilip
Savuruyorum rüzgara
Kasvet kuşları konuyor pencereme her gün
Siyah, simsiyah gözlerle bakıyorlar içime
Yalvarıyorum bırak diye
Bırakmıyor kalbimi pençelerinden
Bitmiyor, bitmiyor çaresizliğim…
Uğur ÖzdalKayıt Tarihi : 23.5.2007 01:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)