Önce sen takarsın hayata tellerini...
Ve o tellere dokunup hayat buldukça,
her birinde bir huzur bir hüzün oldukça...
Hayat seni o tellerde iyice bir yoğurdukça...
Yaşam perde perde seni yordukça...
Bir bakmıştın roller değişmiş!
Hayat tellerine takmış seni!..
Gülsen mi ağlasan mı?
Övünsen mi yerinsen mi?
Başlar bir alışveriş!
Huzur sana, hüzün bana
Neşe sana, gam bana...
Belli ki takmış bu hayat sana!
Silvan Güneş
01.09.2020
Kayıt Tarihi : 1.9.2020 17:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Gitarist Soner Egesel'in anısına...
![Silvan Güneş](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/09/01/t-e-l-l-e-r.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!