Anmasın Adımı (BAHÇE NAZIM TÜRÜ)
Ey
Deli
Divanem,
Dinle beni!
Haykırdın amma,
Taş değdi böğrüme.
Yaram ki gül renginde
Kan pıhtısı var sinemde.
Dalda gül,
Semada nur sandın.
Boğdu karanlığa,
Heyhat!
Üşenmedin,
Yine aldandın.
Hem bu aşkı bitir hem kendine gel,
Çizdiğin her yokuş önümde engel,
Uzaklaş düşlerden ham hayallerden,
Yaslanma her güle vurmasın çengel.
Sen de anla
Değmez değmez be gönül,
Sevmeyi bilmeyenin kara bahtına,
Billur kar taneleri gibi düşme boşuna.
Ne yalnız gecelerde,
Ne hazanda derde düş olup;
Sallanma sam yelinde sarhoş olup,
Bir gazele bin ah bekliyorsan boşuna.
Yan, ak saçlarım şahit canı tenden çekişine,
Bir buse mi kondurdun hani nerde o gül yanak?
Her mevsimde donarak hangi sevda coşar sürgün,
Sür, gün geceye aksın bak ayazın çöküşüne.
Yeter artık çektiğim senin sevdalarından,
Yaş dökerken gözlerim çığlıklarım yanmasın.
Hülyalarla savaşmak ölümden daha beter,
Anmasın anmıyorsa o muhannet adımı.
Osman Öcal
Osman ÖcalKayıt Tarihi : 31.12.2008 15:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
1-Bu nazım türü, GÜLCE Nazım türlerininin hepsini ya da çoğunluğunu bir şiir bünyesinde bulundurmaktadır. 2-Nazım türlerinin şiir içinde konuyla bütünleşen bir tarzda yer alması tamamen şairin insiyatifine ve şiirin akışına bırakılmıştır.
Değerlı insan şiirdostu, şiirinizi zevkle okudum,Yorum,anlatım güzeldi, yüreinize sağlık kalemine kuvvet başarılar şiirleriniz daimi yarınlarınız aydınlık sıhattınız sağlıklı olsun
Sağol varol bu güzel bir şiir…….
Saygılarımla
Sağol varol.
TÜM YORUMLAR (34)