T/adın Şiiri - Deniz Güneş Kıyas

T/adın

gecenin saçlarında ördüm kendime
sevdanla tel tel s/açılan ızdırapları
seninle acıyı sevdim
bana yabancı
aslında deşifre bir kelime
'tutkun'
tutkun
ilk t/adın

her uzak bana seni
her sevdan uzakları getirdi
mumlara diktim gözlerimi
çaresizce iplik iplik
seni bezedim kanaviçelere
varlığının yok rengiyle
karanlığın bilinmeyen efsaneliğinde
tutkun
her t/adın

dudaklarında goncaya dönen zemherilerde
benliğimin eriyişi gülücüklerin
sürme sürme gözlerimde hayalin
adını dudaklarıma kilitledim
kulaklarımda tanrıların kıskançlıkları oynaşır
su yüzüne vuran yakamoz çığlıkları misali
zirvelerde uç noktaların tanımsız boşlukları
tutkun
doyumsuz t/adın

sessizliğindeyim
aşkının bilinmeyen destanında
biliyorum haykırmak istiyorsunda
cesaretle dargınsın
ve gururlu ayakların
hala içimde izlerini taşıyor
biliyorsun vuslatlar aşkı öldürür
gelmiyorsun
tutkun
son t/adın

deniz güneş