“İnsan büyüdükçe küçülmeli”, diye bir söz vardır. Bu söz, belli bir yere gelmiş kişiden beklenilen davranışın dışında, beklenilmedik bir davranış görüldüğünde söylenir. Genelde sitem kokar....
Beklemediği bir yere gelen kişiler n’oldum delisi oluverirler. Hayal bile edemediği bir makama dolduruşa gelerek talip olanlar, o makama oturur oturmaz kendinin dününü; dünkü özelliklerini unutuverir. Tıraş olmak için aynının karşısına geçtiğinde kendi kendisine: “-Ben neymişim be abi,” diye kur yapar. Ve kendisinin gerçekten değerli bir kimse olduğuna kendisini inandırır...
***
Yürüyüşü değişir.
Giyimi, kuşamı değişir.
Eşine-çocuğuna karşı tutumu değişir.
Çevresi değişir.
Çehresi değişir.
Ağzı bir başka güler; ağzındaki dili bir başka döner.
Konuşması bir başkadır artık. İrili ufaklı dağları o yaratmıştır. Mangalda kül bırakmaz. Her işi yapabilir (!) . Her işin kendisinden sorulması gerektiğine inanır.
Öyle bir tafra satar ki, alıcı bulur...
***
Alıcılar, beklediği davranışı öylelerine sunmakta geç kalmazlar.
İsterler, isterler.
Beklemeye başlarlar...
Tafracı, “Ben bilirim. –Ben yaparım. –Ben yaptırırım...” cümleleriyle baş başa kalmıştır. Kendisini bir yoklar ki; savurtmuştur...
***
Kendisinden istenilen işlerin hiçbirini yapamıyor, yaptıramıyor gerçeğiyle aynanın karşısında yüz yüze kalmıştır...
Acı gerçeği görür; titrer ve kendisine döner.
Kendisini saklamak için tafra satmaya devam eder. Alıcıları azalmıştır. O da zaten malını her önüne gelene arz etmemektedir. Çünkü tereciye tere satılmayacağını öğrenmiştir.
Ve ömrü, pisi pisine geçiiip, gitmiştir.
Hayatı makam, para, gençlik, güzellik olarak görenlerin kulakları çınlasın…
Yüksel ÖnaçanKayıt Tarihi : 14.10.2008 22:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Aynen dediğiniz gibi o da hüsrana uğrayacak.
Büyük dağlar büyük kalmalı, küçük dağlar büyük olmamalı..
Kutlar saygılar sunarım.
TÜM YORUMLAR (5)