Yüreğin taş kesilmiş kök salıp da yeşermem
Aşka dair ne varsa sayende nokta koydum
Çok ağladım yalansız bundan sonra da gülmem
Sessiz çığlıklarımı sadece kendim duydum
Sen yönünü kaybetmiş körebe oynundayken
Ayrılığın vebali tek senin boynundayken
Daha yolun başında düşlerin koynundayken
Kalbimde filizlenmiş ne ümitlere kıydım
Bu kadar incitmeyi nasıl başardın bilmem
Yolun cennetim olsa çagırsan asla gelmem
Hayallerimde bile yok artık huzur bulmam
Emeklerim hep boşa sevdayı taştan oydum
Yapayalnız bir hayat düşlememiştim oysa
Şimdi incinir oldum gökteki yıldız kaysa
Üstü kalsın istemem sevda dediğin buysa
Sensizliğe büründüm ruhumdan aşkı soydum
Ayşegül BAHÇECİ
26.02.2023
Kayıt Tarihi : 28.3.2023 21:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!