Süzüyorduk Şiiri - Selçuk Ataseven

Sesini bile unutmadım
Hala kulaklarımda
O güzel yüzünü de unutmadım
Hala gözlerimin önünde
Saçlarını da hatırlıyorum
Dalgalanıyordu kızıllıklar içinde
Selvi boyunu görüyordum
Gelişin endamından belli oluyordu

Seni ben süzerken
Sende beni süzüyordun
Yani süzülüyorduk
Belli ki bana karşı
Sende bir şeyler hissediyordun?
Ya da bana öyle geliyordu!
Sen bilmiyordun
Ben seni seviyordum
Çok çok çok uzaklardan!
Belki de kaf dağının ardından
O çok uzak diyarlardan

Okul dönüşü, komşu geçişi
Seni bekliyordum
Gelmezsen üzülüyordum!
Ne yapacağımı bilemiyordum
Bir daha asla göremem diye

Ne vardı da tutuldum sana!
Ama sen bilmiyorsun
Haberin bile yok
Senin için yanıp tutuşuyordum
İstersen o caddelere, o sokaklara sor
İstersen o kaldırımlara, o ağaçlara sor
İstersen o pencerelere, o balkonlara sor
Kime, nereye, ne tarafa sorarsan sor
Aynı cevabı alacaksın seviyor seviyor

Sevmekte sevilmekte
Allahın emri, Allah vergisi
Suç bende değil ki
Kalbim var onu taşıyorum
İstersen söküp atarım
Bir daha göremezsin beni
Sonsuza kadar
Ben benimle baş başa kalırım
Seni de sensizliğe gömerim

Selçuk Noyan Ataseven ++

Not= Hatıralardan asla silinmeyecek
ve asla unutulmayacak esli bir AŞK
anısı şiiri okumak isteyen herkese

28.04.2013 Pazar
Kartal