Süzülüş makamı Şiiri - Necdet Arslan

mutlu olacaktır bu şiir
sen hiç yoktan bir tutam güldükçe

frezyalar kıskanır eteklerinden
sıyrılan ateşi.
yakamoz ve sedir kokusu,ıhlamuru
eler akşamın yeli

dalgaları iterek ötelere kıyıdan
değişken görüntüleriyle kulaçların
ve endamın

gurup aynı gurup
bir ekim gecesinin aynı sıcaklığıyla
sen, bambaşka sen

üç dört aynı ah dilimden,güz telaşı,gökyüzüne yansıyan
ve bir o kadar salınış bir o kadar cazibe
hep senin yüzünden

bir çifte göz,endamına düşüren kendini
bir çift sütun kaide üzerinde tutunan turuncu
içimi boydan boya dolaşarak sulayan bir nehrin iki gürz kolu

ötelerde yalpalarken kucakladığım
dağınık sancaklı gurbeti efsunkar süzülüş
gecenin ilerleyen saatlerinde kükreyen Afrodit

şiirimde itinalı nakış
gül destelerinin örttüğü mahşerin
şen kadını,gözlerinden umut derlediğim
yakarışından aşk dilediğim
yürek oyunlum
dümenim

tenini üstüme giyinmişim
ilkin gerdanında yanar,alnında közlenirim
sonra gümbürtüsü yıldızları utandıran yüreğimle
verandada habire sarıldığım
adamakıllı işveli,sırılsıklam barındığım,barınırken
damarlarımı zonklatan sevgilim

ufuk kızıl, yeşil kızıl adımların ,kızıl yonca bahçesi,
lebi derya iki nokta tepecik

adamakıllı yangılardayım
neylersin közlenip kavruldukça
neylersin görmeden dokunmadan
neylersin ya uzaklaşırsa birden saatler
ve paslanırsa hiç yoktan bu kelepçe
ya bu yontu kırılıverirse birden

yarım bırakma beni
sevmelerin neye yarar gidişinle
dilde ‘Ah Bu Gönül Şarkıları’…
yaralı zamanlarımda aşk çoğalan körpe sopranom

durağanken eteğin için yüz yıl nöbeti
tutmayı göze aldığım
ayak izlerine dişimle tırnağımla bandığım….

yürüyelim n’olur
acı kesmeden tenlerimizi
İki çift avuçlar dolusu kucaklaşalım n’olur

mutlu olacaktır bu şiir
sen hiç yoktan bir tutam güldükçe…