Süzülürcesine Şiiri - Koray Akıncı

Yağmur var hafiften dışarıda
Damlacıklar düşüyor yere kendince
Küçük bir çocuğun gözlerinden süzülürcesine
Ve Akıp gidiyor yol kenarındaki arklardan
Terk eden sevgili misali hiç ardına bakmadan
Hafiften kokusu sinmiş ıslanmış yaşlı taşlara
Kokusu sevgilisinin üstünde kalmış aşık misali
Yağsa da bu gün her ne kadar deli deli
Aslında güzeldir onunda her hali sevda misali
Bir sessizlik ve bir sensizlik sarar beni
Ve esir alır bu yorgun ve biçare bedeni
Her yağmur sonrası her şey bitmiş gibi

Güllere gözyaşı olmuş birkaç yağmur damlası
Zordur eksik olan sensen eğer tamamlaması
Sevgili bilmecedir her zaman çözümü zor olan
Mümkün olmaz onu aşığın tam anlaması
Derler ki gözlerde başlarmış her şey
Doğru kişiyse baktığın eğer
Ve verdiysen birazcık değer
Terlermiş bedenin sebepsizce
Ve yerle bir olurmuş bütün değerler

Her yağmur yağdığında
İki el birbirini bulurmuş ayrılmamacasına
İki kalp atarmış birbiri için
Yağmurla can bulan aşk kokan sokaklarda
Bir şey değişirmiş sadece, aşık olanlarda
Kendisi için atan kalbi
Can bulurmuş aşık olduğu canda