Süzülmüş hayat Şiiri - Şimşek Acar

ben çocukluk aşklarımı yazmadım
yoksulluğumdanda hiç bahsetmedim
zenğinliklerimi paylaştım ve zevk aldım
ne zenginler gördüm ceplerinde hayat yok
ne yoksullar tanıdım gönüllerinde bankonot
çok yokuşlar aştım kısa insan hayatında
terledim yoruldum ama ıslık çalarak
bazen tepelerin zevkinide sürdüm kendimce
arkamdan gelenlere hep yer açarak
arbalarda saltanat sürüp şöför hikayelerini
yürüyüp halk türkülerine tercih ettim
saltanatın gereği etle şarapla tanışmadım
otla sütle yumurtayla doğayla sırdaştım
kiminin saydığı para kadar insanla tanıştım
hayat bana zenginliğin kaynağını öğretti
oradan nice insanla konuştum kaynaştım
arkadaşla yolumu, dostla hayatı paylaştım
haberin mutlusunu taşıdım karasını kararttım
hayat bu bende geldim gidiyorum sonunda
üç beş ağaç diktim gölgesinide dostlara bıraktım