Süzülen Bir Tanesi Şiiri - Deniz Alp Ulaş

“Yağmurlu bir gecede,
Bir cinayet işlenir…”
Her çocuk bilir, böyle başlayan soruyu.
Daha başında sönen,
bir yalancının mumu.
Yağmur, bir haberci
Yahut bir yankıdır,
Çığlıkları gözyaşlarının.
Ne duyulur,
Ne işitilir,
Süzülen yanağından
Yer ile öpüşünce?
Ben duyarım,
Yüreğinde kopan en ufak haykırışı.
Taşır Melekler ve meltem,
Yankılanır bu,
Dipsiz ve tenha
Mezbaha şehrin sokaklarında.
Fısıldanır yosmalar köşe başlarında mesken.
Tüm sesler duyulmaz olur bir anlığına.
Sanki İstanbul, süt dökmüş kedi,
Çıkmaz sesi, duyulmaz olur,
Anlamsız ve solgun
Bir vaktinde İstanbul’un.
Dinmez, yitmez hiçbiri sonsuza kadar da,
Tek bir ses duyulur ebediyetten,
Ve geçer cümle alemin yüreğinden.
Bendeniz hariç.
Takılır, kısılır kapana bende
Bir ömre bedel.
Yağmurun kalbinde,
Süzülen bir tanesinin sesi,
Büyür ve büyür ıssızlarında kalbimin.
Gök ve yeryüzü,
Deniz ve âlem susar,
Asılı kalır gökte tüm damlalar.
Yere öpücüğünü vermiş mahsun,
Kalbinden süzülen bir tanesi,
Başlı başına bir yağmurdur bende,
Gönlümün çorak ellerinde.