Suzinak Geçişler Şiiri - Ümit Seyhan

Suzinak arasında geçti yağmur sonrası
Kökleri toprak kokan şiirlerdi
Aldanmışlarıma sebep
Ki
Damlalar yürürken bedeninde
Tilaveti sanırdın aşkın
Öylesine lal, öylesine çığlık
Öylesine muhteşem...

Eli ayağı kesilirdi insanın
Matemlerde gün ışıl ışıl
Affa uğrardı tüm günahkarlar
Avuçlarda terleyen bir mutluluk
Dönüp dönüp kendine sorardı gönül
Aşk ne demek?

Tarçın kokulu eşiklerin
Hafızasında bekleşirdi kadim kelamlar
Ağırlığım ağrılarım ederinde
Yüzünün suyu dökülmüş
Sıvası çamur bir evde
Bir kuş tüyünü eğerleyip uğurlandık
Şikayet edermiş gibi rüzgarı yele

Suzinak var oluşa seslenişti
Hep aynı mevsimde aynı vakitte
Gölgeler düşünce yere
Karanlığında kalanları karanlıkla korkutup
Koşmaktı peşinden ateş böceklerinin
Güneşi ayı yıldızları unutup

#Ümitseyhan