Suzen Şiiri - Nevim Karahan

Ayakların yalın, çizgilerin çöpten
Yükün doğuştan /yalnızlık/ sırtında
Zer ne işe yarar oymalı sandıklarında
Gönül odalarında eksik hasbihâl

Kirpiğinin ucunda papatyalar
Gözünde dölleniyor acılar / yarına paye
Nihana gebe gecenin kalbi, giz avuçlarında
Bir ağacın altında yüzün / sesin çıplak ayakta

Arada bir seslensem adınla / Unutuyorsun
Güller düşüyor yakandan, kırılıyor
Buzula dalıp donuyor bakışlarında sözün
/ dur biraz / Sana güneşin dokusunu vereceğim

Galeyana gelmiş bütün süslü cümlelerin
Ağırlığı ölçüyor lal olmuş dil / duyulmuyor
Bir garibin yamalı hırkasında / kör suzen
Ayrılığı sevdalı gönlüne gergefte işliyor

Nevim Karahan

(Suzen: İğne)